De geschiedenis van het Rode Kruis (opgericht in 1863) is net zo veelbewogen als mijn geboortestreek.
Gedurende zijn 100-jarige geschiedenis heeft het Rode Kruis, of het nu Duits of Belgisch is, aan de zijde gestaan van diegenen die bescherming en hulp nodig hadden. En zonder te vragen: “Ben je vriend of vijand?” De vraag was steeds: “Hoe kan ik jou helpen?”
Het Rode Kruis-huis op de foto, gefinancierd met de hulp van onze gemeenschap en onze gemeenten, staat nog steeds voor bescherming en hulp voor de mensen die ons elke dag nodig hebben. Vandaag brengen andere lotgevallen dan vroeger mensen naar dit huis. Het Rode Kruis is lokaal ook veranderd. Het symbool van bescherming, een rood kruis op een witte achtergrond, staat hier en over de hele wereld nog steeds als herinnering en als hulp voor de burgerbevolking in nood.
Op 12 augustus 1949, meer dan 70 jaar geleden, werden de Verdragen van Genève ondertekend, die de basis vormen van het internationaal humanitair recht. België was een van de eerste landen die die conventies ondertekende. De inhoud is gebaseerd op een idee van Henri Dunant, de stichter van het Internationale Rode Kruis. Die visie van één man is vandaag belangrijker dan ooit.
Mijn geschenk aan onze gemeenschap is onze dank voor het steunen van die prachtige organisatie, waar ik nog steeds heel trots en nederig deel van uitmaak.
Marie-Hélène Düsseldorf
St Vith